La notte mi abbracciò
Με πήρε η νύχτα αγκαλιά
εμένα και τον πόνο μου
κι έκλαψε με ψιλή βροχή
όταν με είδε μόνο μου
κι απάνω στη βρεγμένη γη
με βρήκε η αυγή.
Μα εσύ δεν ήσουνα κοντά μου,
δεν ήσουνα για να με δεις
πώς σμίγανε τα δάκρυα μου
με τις ψιχάλες της βροχής.
Κι όπως με είχε αγκαλιά
με πήρε το παράπονο
και ξέσπασα σε κλάματα
στο χτύπημά σου τ’ άπονο
κι απάνω στη βρεγμένη γη
με βρήκε η αυγή.
Μα εσύ δεν ήσουνα κοντά μου,
δεν ήσουνα για να με δεις
πώς σμίγανε τα δάκρυα μου
με τις ψιχάλες της βροχής.
La notte mi abbracciò,
me e il mio dolore,
e pianse con una tenue pioggia,
e quando mi vide da solo
e sopra la terra bagnata
mi trovò l'alba.
Ma tu non eri accanto a me,
non eri lì a guardare
quando le mie lacrime
si mischiavano con la pioviggine.
E quando mi ebbe abbracciato
mi colse lo sconforto
e scoppiai a piangere,
scosso dalla tua spietatezza,
e sopra la terra bagnata
mi trovò l'alba.
Ma tu non eri accanto a me,
non eri lì a guardare
quando le mie lacrime
si mischiavano con la pioviggine.
android2020 © 26.03.2018