Il vecchio capitano
Θυμούμ’ ως τώρα νάτανε
τον γερο-καπετάνιο,
Να μου φωνάζει: “Αντωνιό,
έβγα στη βάρκα πάνω”.
Από μικιό στη βάρκα ντου
ήθελα ν’ ανεβαίνω,
τσοι κόμπους τσοι θαλασσινούς
να λύνω και να δένω...
Κοντά του έμαθα κι εγώ
τα δίχτυα να μπαλώνω,
να -ν τα πετώ, να -ν τα τραβώ
στον ήλιο να τ’ απλώνω.
“Θα `ρθει μια μέρα”, μου λεγε,
“οντέ θα μεγαλώσεις,
μες στην καρδιά του μισεμού
την πεθυμιά να νιώσεις.
Και θ’ αρμενίσεις θάλασσες,
τον κόσμο θα γυρίσεις
μα θα σου λείψει ο τόπος σου
κι οπίσω θα... γυρίσεις.
Στον τόπο που μεγάλωσες και κείνες γερασμένες
θα σ’ ανειμένουν οι στιγμές
απού `χες περασμένες”.
Γύρισα καπετάνιο μου,
μα συ `χες φύγει ήδη
στο πιο μακρύ, θαλασσινό,
τζη ζήσης σου ταξίδι...
Ώρα καλή στην πρύμνη σου
κι αέρας στα πανιά σου
Κι ο Άη-Νικόλας φύλακας
στα αρμενίσματά σου…
Mi ricordo come se fosse ora
il vecchio capitano,
a chiamarmi: "Antò,
salta in barca”.
Sin da piccolo mi piaceva
salire a bordo della sua barca,
imparare a sciogliere ed
a fare i nodi marinari...
Vicino a lui imparai anch'io
a riparare le reti da pesca,
a calarle, a tirarle su
a stenderle al sole.
“Verrà un giorno”, mi diceva,
“quando ormai sarai grande,
di sentire nel cuore il desiderio
di andare via, lontano.
E navigherai i mari,
girerai il mondo
ma ti verranno a mancare i tuoi luoghi d'infanzia
e prenderai la strada del ...ritorno.
Nel posto in cui sei cresciuto
ti aspetteranno, anche loro segnati dal tempo,
i momenti felici vissuti”.
Sono tornato mio capitano,
ma tu eri già partito
per il più lungo, per i mari,
viaggio della tua vita...
Che la fortuna assista la tua prua,
buon vento sulle vele
e che San Nicola possa proteggere
le tue navigazioni…
Αντώνης Τζερμιάς, Γλάρος της Κρήτης © 02.06.2018