Tourne, roue du moulin
Γύρνα φτερωτή του μύλου να περάσει το νερό,
μέριασε θολό ποτάμι να `ρθει το συμπεθεριό,
έβγα στ’ άσπρο σου μπαλκόνι φεγγαράκι μου χρυσό.
Τραγουδάνε τα νιογάμπρια και περνάν τον ποταμό,
λάμπει στο χορτάρι η πάχνη, φτάνει το συμπεθεριό.
Μέλι θα γιομίσει τώρα κάθε μύγδαλο πικρό.
Γύρνα φτερωτή του μύλου να περάσει το νερό
κι απ’ τον ποταμό που λάμπει να `ρθει το συμπεθεριό,
έβγα στ’ άσπρο σου μπαλκόνι φεγγαράκι μου χρυσό.
Tourne, roue du moulin, pour laisser passer l’eau,
écarte-toi, rivière boueuse, pour laisser venir la belle-famille,
sors sur ton balcon blanc, ma petite lune dorée.
Chantent les nouveaux mariés et passent la rivière,
brille le givre sur l’herbe, arrivent les beaux-parents.
Chaque amande amère se remplira maintenant de miel.
Tourne, roue du moulin, pour laisser passer l’eau
et que de la rivière brillante viennent les beaux-parents,
sors sur ton balcon blanc, ma petite lune dorée.
leriote © 25.01.2018