los forrados de hierro
Περνάν περνάν οι σιδερόφραχτοι
το μαύρο πόδι μαύρο πάτημα.
Μαύρα λεβέτια κουβαλάν
να βάψουν μαύρα τα περβόλια μας,
μαύρο να βάψουν το νερό
και το καρβέλι μαύρο.
Περνάν περνάν οι σιδερόφραχτοι
το μαύρο πόδι μαύρο πάτημα.
Φεγγάρι παγωμένο
σαν σπασμένη ρόδα του αραμπά στο δρόμο απ’ έξω,
το αλέτρι γκόλφι στην καρδιά του κάμπου απίστομο.
Η αξίνα προσευχή στην ξώπορτα
και το χωράφι απ’ το δρεπάνι κρεμασμένο.
Τώρα διπλώνει την καρδιά ο παππούς
όπως διπλώνει στην πετσέτα το ψωμί μετά το δείπνο
κι όπως διπλώνει ο κυνηγός τα μπαρουτόσκαγα.
Περνάν περνάν οι σιδερόφραχτοι
το μαύρο πόδι μαύρο πάτημα.
Pasan, pasan los forrados de hierro.
El paso negro, la pisada negra.
Cargan con calderos negros
para pintar de negro nuestros huertos,
de negro pintar el agua,
y la hogaza, de negro.
Pasan, pasan los forrados de hierro.
El paso negro, la pisada negra.
Luna helada,
cual rueda rota de carro afuera, en la calle;
el arado en el corazón, de escapulario del llano boca abajo;
el pico, un rezo en la puerta de entrada;
y la tierra colgada de la hoz.
Ahora envuelve el corazón el abuelo,
igual que envuelve el pan en la servilleta después de cenar,
e igual que envuelve el cazador pólvora y perdigones.
Pasan, pasan los forrados de hierro.
El paso negro, la pisada negra.
Avellinou © 20.06.2018