María Doxapatrí
Είδα τη Μαρία τη Δοξαπατρή
στης Άκοβας το Κάσρο, με τη Ροδανθή,
με τα άσπρα φορέματά τους και ξέπλεκα μαλλιά
κλαίνε κι οι δυο τους Φράνκους κα τη Βενετιά.
Ανάθεμα σε Δόγη και σεις κάστρα ψηλά,
και δυο φορές ανάθεμα εσύ μαύρη καρδιά!
Είδα τη Μαρία τη Δοξαπατρή
στης Άκοβας το Κάσρο, με τη Ροδανθή.
Άνθη κρατούν στα χέρια, άνθη έχουν στα μαλλιά.
Κλαίνε οι δυο τους Φράνκους κα τη Βενετιά.
Ανάθεμα τον έρωτα π΄άναψε φωτιά,
κι έκαψε τέτοια κάλλη και τέτοια ομορφιά!
Του Αλφείου λουλούδι είν’ η Δοξαπατρή,
της Κρήτης τραγουδι τώρα η Ροδανθή.
He visto a María, la Doxapatri
en el Castillo de Acova, con Rodanci;
con sus vestidos blancos y los cabellos sueltos
lloran las dos los francos y Venecia.
¡Malditos Dogos y vosotros, castillos altos,
y doblemente maldito tú, corazón negro!
He visto a María, la Doxapatri
en el castillo de Acova, con Rodanci;
Tienen flores en la mano y en el cabello;
lloran ambas los francos y Venecia:
¡Maldito Cupido que provocó el incendio
y abrasó tales prendas y tal hermosura!
Flor del Alfeo es la Doxapatri;
cantar de Creta, Rodanzi.
Avellinou © 18.06.2018