Подне
Θρύψαλα κι αυτή η αγάπη
Σε γυαλιά σπασμένα πάλι περπατώ
Δάκρυ έφερνε το δάκρυ
Σα βροχή που πέφτει φτιάχναν ποταμό
Αυταπάτη μεσημέρια
Τ’ άστρα να κοιτώ
Μα πάλι ζω και βλέπω το φεγγάρι
Που μπαίνει απ’ τις γρίλιες
Τα σεντόνια να λούζει με φως
Γιρώντας μια σελίδα
Οι έρωτες περνάνε
Κάποιος θα `ναι για μένα σταθμός
Θα κρατήσω αναμνήσεις
Το καλό πιο πάνω πάντα απ’ το κακό
Τώρα πια δεν ψάχνω λύσεις
Τις κλειστές τις πόρτες άλλο δε χτυπώ
Και θα πάψω μεσημέρια
Τ’ άστρα να κοιτώ
Μα πάλι ζω και βλέπω το φεγγάρι
Που μπαίνει απ’ τις γρίλιες
Τα σεντόνια να λούζει με φως
Γιρώντας μια σελίδα
Οι έρωτες περνάνε
Κάποιος θα `ναι για μένα σταθμός
Τη μια στιγμή γλυκιά ζωή
Το ζάρι τυχερό
Την άλλη εδώ δρόμο να βρω
Καινούργιο όνειρο
Και θα πάψω μεσημέρια
Τ’ άστρα να κοιτώ
У парампарчад се разбила и ова љубав
По сломљеном стаклу опет ходам
Суза долази за сузом
Као киша која пада, направиле су реку
У подне имам илузију
Да звезде гледам
Али, опет живим и гледам у месец
Како излази иза решетака
Постељину обасјава светлошћу
Док окреће нови лист
Љубави пролазе
Неко ће бити моја станица
Сачуваћу успомене
Увек ће ми добре бити важније од лоших
Сада више не тражим решења
На затворена врата више не куцам
И престаћу у подне
Звезде да гледам
Али, опет живим и гледам у месец
Како излази иза решетака
Постељину обасјава светлошћу
Док окреће нови лист
Љубави пролазе
Неко ће бити моја станица
У једном трену живот је сладак
Посрећило се на коцки
У другом овде пут да нађем
Нови сан
И престаћу у подне
Звезде да гледам
anchee89 © 13.05.2018