Mijn moeke
Αχ, τι ντροπή, τέτοια ντροπή
μάνα μου και πως βγαίνει
όσο κι αν τρέξει ο ποταμός
μάνα μου δε την πλένει
Τι να μου κάνουν δάκρυα δυο
και στεναγμοί σαρανταδυό, μανούλα μου
τι κι αν το δάκρυ μου νωπό
βουβό το στόμα και πικρό, μανούλα μου
Και τρέχω κάποιον για να βρω
να με ρωτάει και τον ρωτώ
τι θα γενεί, τι θα γενεί
ποιος θα πονεί, ποιος θα πονεί
μανούλα μου, μανούλα μου
Ach, afschuwelijk, zo erg
mijn moeder, dat ze nu weggaat
hoe snel ook de rivier stroomt
mijn moeder, dat kan hij niet wegwassen
Wat baten me twee tranen
en 42 zuchten, mijn moeke
zelfs als mijn tranen nog vers zijn
en ik sprakeloos en verbitterd, mijn moeke
En ik rep me om iemand te vinden
die me vraagt en aan wie ik kan vragen
wat er nu moet gebeuren, wat er nu gaat gebeuren
wie er pijn zal hebben, wie er pijn gaat hebben
mijn moeke, mijn moeke
renehaentjens © 19.03.2018