Mis manitas están atadas
Τα χεράκια μου δεμένα
κι όλοι με πετροβολούν
Ότι έκτισα για σένα
το γκρεμίζουν και γελούν
το πετροβολούν
Της μανούλας μου το γάλα
σου `χα δώσει για να πιεις
Στου κατατρεγμένου τη σκάλα
έλα τώρα να με δεις
να με λυπηθείς
Κι αν με πήρε τ’ άγριο ρέμα
ο ντουνιάς κι αν με μισεί
Τι αξίζει λίγο αίμα
αφού μ’ αγαπάς εσύ
έννοια μου χρυσή
Mis manitas están atadas
Y todos me tiran piedras
Lo que construí para ti
Lo destruyen y se rien
Le tiran piedras
La leche de tu mamá
Te había dado yo para beber
En la escalera del perseguido
Ven ahora a verme
Para sentir pena por mí
Aunque me cogiese el salvaje torrente
Aunque me odie el mundo
¿Qué merece un poco de sangre?
Ya que me quieres tú
Mi preocupación dorada
CMS © 08.02.2007