La flor silvestre
Μη με λυπάσαι διώξε με απόψε
σαν να `μαι αγριολούλουδο
και τη ζωή μου κόψε
Εγώ γυμνός ξεκίνησα
εγώ πηγαίνω μόνος
Σπίτι μου είναι ο δρόμος
και τραγούδι μου ο πόνος
Διώξε με και μη λυπάσαι
τι θα γίνω μη φοβάσαι
κι αν χιονίζει και αν βρέχει
τ’ αγριολούλουδο αντέχει
Μη με κρατήσεις μονάχα από συμπόνια
το κρύο το συνήθισα θ’ αντεξω και τα χιόνια
Εγώ γυμνός ξεκίνησα
εγώ πηγαίνω μόνος
Σπίτι μου είναι ο δρόμος
και τραγούδι μου ο πόνος
Διώξε με και μη λυπάσαι
τι θα γίνω μη φοβάσαι
κι αν χιονίζει και αν βρέχει
τ’ αγριολούλουδο αντέχει
No sientas compasiσn por mν y alιjame de ti
como si fuera una flor silvestre
y arrαncame la vida.
Yo nacν desnudo
y a solas camino.
La calle es mi casa
y mi canciσn el dolor.
Alιjame de ti y no sufras,
no tengas miedo a quι me pase.
Porque aunque llueva o nieve
la flor silvestre no muere.
No me tengas a tu lado por compasiσn.
Estoy acostumbrado al frνo, soportarι las nieves.
Yo nacν desnudo
y a solas camino.
La calle es mi casa
y mi canciσn el dolor.
Alιjame de ti y no sufras,
quι serα de mν no temas.
Porque aunque llueva o nieve
la flor silvestre no muere.
stixoi.info © 20.12.2003