Unknown beloved
Ήταν τα μάτια σου σαν ραγισμένο τζάμι γυαλί που μου `κοβε κομμάτια την καρδιά κι όπως με κοίταγες ένα βαθύ ποτάμι στα στήθια κύλαγε γλυκό σαν μαχαιριά Άγνωστη αγαπημένη λυπημένη σαν παιδί στην ψυχή μου κάτι μένει άγνωστη αγαπημένη και σε τραγουδεί Όσο σ’ αγάπησα ποτέ δε θ’ αγαπήσεις πολύ σ’ αγάπησα θλιμμένη Παναγιά κι ύστερα χάθηκες μα μέσα μου θα ζήσεις χαμένο βότσαλο που κρύβει η αμμουδιά		Your eyes were like a cracked pane A piece of glass that cut my heart to pieces And as you were looking at me, a deep river flowed in my chest, sweet as a stab Unknown beloved Sad as a child There’s still something in my soul - unknown beloved - that sings for you You’ll never be able to love someone the way I loved you I loved you a great deal, sad Virgin Mary of mine And then you were gone; you’ll go on living inside of me Lost pebble, hidden in the strand
jaxlarus, Ι. Λάζος © 16.05.2007

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info