Of the little north wind
Του μικρού βοριά παράγγειλα, να `ναι καλό παιδάκι Μη μου χτυπάει πορτόφυλλα και το παραθυράκι Γιατί στο σπίτι π’ αγρυπνώ, η αγάπη μου πεθαίνει και μες στα μάτια την κοιτώ, που μόλις ανασαίνει Γεια σας περβόλια, γεια σας ρεματιές Γεια σας φιλιά και γεια σας αγκαλιές Γεια σας οι κάβοι κι οι ξανθοί γιαλοί Γεια σας οι όρκοι οι παντοτινοί Με πνίγει το παράπονο, γιατί στον κόσμο αυτόνα τα καλοκαίρια τα `χασα κι έπεσα στον χειμώνα Σαν το καράβι π’ άνοιξε τ’ άρμενα κι αλαργεύει βλέπω να χάνονται οι στεριές κι ο κόσμος λιγοστεύει		I ordered the little north wind to be a good child not to knock on my doors and the small window because, inside the house I stay awake, my love is dying and straight in the eyes I look at her, that she breathes scarcely Greetings gardens, greetings ravines, greetings kisses and you embraces greetings capes and you blonde coasts greetings everlasting vows Grievance 's smothering me, because in this world I missed the summers, and fell onto the winters Like the ship that sailed off and goes away I see the shores perishing slowly and the world is diminishing
nafpaktiakos © 21.05.2007

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info