Amata sconosciuta
Ήταν τα μάτια σου σαν ραγισμένο τζάμι γυαλί που μου `κοβε κομμάτια την καρδιά κι όπως με κοίταγες ένα βαθύ ποτάμι στα στήθια κύλαγε γλυκό σαν μαχαιριά Άγνωστη αγαπημένη λυπημένη σαν παιδί στην ψυχή μου κάτι μένει άγνωστη αγαπημένη και σε τραγουδεί Όσο σ’ αγάπησα ποτέ δε θ’ αγαπήσεις πολύ σ’ αγάπησα θλιμμένη Παναγιά κι ύστερα χάθηκες μα μέσα μου θα ζήσεις χαμένο βότσαλο που κρύβει η αμμουδιά		I tuoi occhi erano come vetro infranto una scheggia che mi ha tagliato il cuore in pezzetti e quando mi guardavi un fiume profondo mi scorreva nel petto dolce come una pugnalata Amata sconosciuta triste come un bambino nella mia mente qualcosa rimane amata sconosciuta e ti canta Quanto ti ho amata non riuscirai mai ad amare ti ho amato tanto infelice Madonna e poi sei sparita ma vivrai in me ciotolo sperduto che la sabbia nasconde
roberto patritti, roberto patritti © 21.05.2007

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info