Athanasia
Τι ζητάς αθανασία στο μπαλκόνι μου μπροστά,
δε μου δίνεις σημασία κι η καρδιά μου πώς βαστά.
Σ’ αγαπήσανε στον κόσμο βασιλιάδες, ποιητές,
κι ένα κλωναράκι δυόσμο δεν τους χάρισες ποτές.
Είσαι σκληρή σαν του θανάτου τη γροθιά,
μα 'ρθαν καιροί που σε πιστέψαμε βαθιά.
Κάθε γενιά δική της θέλει να γενείς,
Ομορφονιά που δε σε κέρδισε κανείς.
Τι ζητάς αθανασία στο μπαλκόνι μου μπροστά,
ποια παράξενη θυσία η ζωή να σου χρωστά.
Ήρθαν διψασμένοι Κροίσοι, ταπεινοί προσκυνητές,
κι απ’ του κήπου σου τη βρύση δεν τους δρόσισες ποτές.
Είσαι σκληρή σαν του θανάτου τη γροθιά,
μα 'ρθαν καιροί που σε πιστέψανε βαθιά.
Κάθε γενιά δική της θέλει να γενείς,
Ομορφονιά που δε σε κέρδισε κανείς.
What is it you are asking (seeking) for, Athanasia*,
at my balcony in front ("by my doorstep")
you don't give me any attention ("you don't give me the time of day")
and how (can) my heart bear (it)
They loved you in the world ("you were loved in the world by") kings, poets
and not (a single) little twig of mint*, have you ever given them
You are hard (harsh), like the death's grasp*
but times came when we believed (in) you deeply
Every generation wants (you) to become their own
good-looking lady (you), that noone wan you (over)
What is it you are asking (seeking) for, Athanasia
"by my doorstep"
what strange sacrifice does life owe you
Thirsty "Croesuses"*, humble pilgrims came
and from your garden's fountain, you never gave (allowed) them a drink
You are hard (harsh), like the death's grasp
but times came when we believed (in) you deeply
Every generation wants (you) to become their own
good-looking lady (you), that noone wan you (over)
αθέρας, ~}῁«ἀ~λε3ίΑ»῁{~ «Τῼ ΚΥΠΡῼ» © 21.05.2007