Organillo
Στη μικρή πλατεία
γίνεται ληστεία
και τα μάτια σου τα μπλε ληστεύουν την καρδιά μου.
Χάνομαι μαζί σου
κι είναι το κορμί σου
Κυριακή γεμάτη χρώματα.
Λούνα Παρκ ο δρόμος
και ο ταχυδρόμος
φέρνει κόκκινα φιλιά στα πρώτα γράμματα μου.
Κάπου μια λατέρνα
παίζει μ’ ένα κέρμα
όλα τα τραγούδια του έρωτα.
Αχ βρε καρδούλα μου, αχ βροχούλα μου
στην αγκαλιά σου θέλω να χαθώ.
Μίλα μου, γέλα μου, χαμογέλα μου
μαζί σου στ’ όνειρο να ξεχαστώ.
Το καλοκαιράκι
σαν το αλητάκι
μπήκε πάλι στα κλεφτά και τρέχει με μανία.
Τ’ όνειρο φλερτάρει
το τρελό φεγγάρι
και η νύχτα στάζει μάλαμα.
Μόνο μ’ ένα βλέμμα
σβήνεις κάθε ψέμα
κι όλα μοιάζουν μαγικά σαν μια φωτογραφία.
Ταιριαστά ζευγάρια
ζήλειες και φεγγάρια
βόλτες, έρωτες και μάλωμα.
En la pequeña plaza
se comete un robo
y tus ojos azules roban mi corazón.
Me pierdo contigo
y es tu cuerpo
un domingo lleno de colores,
un parque de atracciones la calle
y el cartero
lleva rojos besos en mis primeras cartas.
En alguna parte un organillo
toca por una moneda
todas las canciones del amor
Ay, mi corazón, mi lluvia,
quiero perderme entre tus brazos.
Háblame, ríe, sonríeme,
para perderme contigo en un sueño
El verano
como un golfillo
ha entrado de nuevo a hurtadillas y corre locamente.
El sueño corteja
a la luna loca
y la noche destila oro.
Sólo con una mirada
borras cada mentira
y todo parece mágico como una fotografía:
parejas compenetradas,
celos y lunas,
paseos, amores y peleas
ale_ispania © 22.05.2007