Luna, mi lunita
Αχ, γέμισε απόψε το φεγγάρι
και το μυαλό μου έχει πάρει
πονηρές κι ανάποδες στροφές
τι να `ναι αυτό που με τρελαίνει
κάθε που το φεγγάρι βγαίνει
και φωτίζει όλες τις αυλές
κι όλες του κορμιού σου τις γωνιές
Φεγγάρι, φεγγαράκι μου
εκεί που περπατώ
αχ, φέξε μου λιγάκι
να πάω απόψε να την βρω
αχ, Θεέ μου πως την αγαπώ
Και το κορμί σου φωτισμένο
απ’ την πανσέληνο λουσμένο
μου ξυπνάει πόθους και χαρές
και σηκώνει φουσκοθαλασσιές
Ay, esta noche empieza luna llena
y mi mente ha comenzado
pícaros y locos pensamientos
¿qué puede ser lo que me enloquece
cada vez que sale la luna
e ilumina todos lo patios
y todas las esquinas de tu cuerpo?
Luna, mi lunita,
ahí por donde camino,
ay, brilla un poco
para ir esta noche a encontrarla
¡Ay, Dios mío! ¡Cómo la amo!
Y tu cuerpo iluminado,
bañado por la luna,
me despierta deseos y alegrías
y levanta marejadas
ale_ispania © 30.05.2007