Îţi aminteşti ceva din Grecia
Τι, τι να σκεφτόταν ο Θεός όταν σε έφτιαχνε και πως να `χε νιώσει τι, μήπως σε είχε ερωτευτεί κι αφού σε έστειλε στη γη τώρα να το `χει μετανιώσει... Εσύ, αγάπη κι έρωτας μαζί χρώμα λευκό με θαλασσί θυμίζεις κάτι από Ελλάδα εσύ, πρόσωπο αγγέλου που γελά κι ερημική μου ακρογιαλιά σκορπίζεις έρωτα στο διάβα. Τι, πες μου αν γεννήθηκες εδώ ή έπεσες απ’ τον ουρανό σαν τις στάλες τι, πες μου ο Θεός τι θεωρεί άγγελος είσαι ή θνητή σαν τις άλλες.		La ce, la ce s-a gandit Dumnezeu Când te-a creat şi cum să se fi simţit Ce, oare s-a îndrăgostit de tine şi te-a trimis pe pamânt Acum a regretat... Tu, dragostea şi iubirea împreună Culoarea albă cu marea Îţi aminteşti ceva din Grecia Tu, faţă de înger care râde Şi litoralul meu părăsit Împrăştii iubire în vad Ce, spune-mi daca te năşteai aici Sau cădeai din cer ca picaturile Ce, spune-mi, ce crede Dumnezeu Că eşti înger sau muritoare ca altele.
Verona, Veronica © 25.06.2007

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info