Assieme a te
Απ’ το τζάμι κοιτώ
και θυμάμαι ένα χάδι
τι παράξενο φως
στης ζωής το σκοτάδι...
Έχει πιάσει βροχή
κι είναι η ώρα που φεύγεις
ήρθα για να σε δω
μα εσύ μ’ αποφεύγεις...
Κάτω από την ομπρέλα σου θα μπω
και θα ρωτήσω βιαστικά για τη ζωή σου
αχ πόσο μου έλειψε αυτό
μες τη βροχή να περπατάω εγώ μαζί σου...
Απ’ το χέρι σου θα κρατηθώ
θα σε κοιτάξω, θα μυρίσω το άρωμα σου
κι άλλη μια φορά θα το δεχτώ
πως είναι βάσανο να είμαι μακριά σου...
Τι να πεις τι να πω
παγωμένα τα χείλη
δεν μπορώ να σκεφτώ
πως θα μείνουμε φίλοι...
Είναι τόσα γιατί
είναι πόνος και θλίψη
πάει τόσος καιρός
που δε σε έχω αγγίξει...
Κάτω από την ομπρέλα σου θα μπω
και θα ρωτήσω βιαστικά για τη ζωή σου
αχ πόσο μου έλειψε αυτό
μες τη βροχή να περπατάω εγώ μαζί σου...
Απ’ το χέρι σου θα κρατηθώ
θα σε κοιτάξω, θα μυρίσω το άρωμα σου
κι άλλη μια φορά θα το δεχτώ
πως είναι βάσανο να είμαι μακριά σου...
Guardo fuori dalla vetrata
e ricordo una carezza
che luce strana
nel buio della vita...
Ha cominciato a piovere
ed e' l'ora in cui parti
son venuta per vederti
ma tu mi eviti...
Verro' sotto il tuo ombrello
e ti chiedero' rapidamente della tua vita
ah quanto mi manca questo
camminare nella pioggia assieme a te...
Mi terrai per mano
ti guardero', sentiro' il tuo profumo
ed ancora una volta accettero'
che' e' un tormento stare lontano da te...
Cosa puoi dire cosa posso dire
le labbra son gelate
non riesco a pensare
come potremo rimanere amici...
Ci sono tanti perche'
c'e' dolore e tristezza
e' da tanto tempo
che non ti tocco...
Verro' sotto il tuo ombrello
e ti chiedero' rapidamente della tua vita
ah quanto mi manca questo
camminare nella pioggia assieme a te...
Mi terrai per mano
ti guardero', sentiro' il tuo profumo
ed ancora una volta accettero'
che' e' un tormento stare lontano da te...
roberto patritti, roberto patritti © 18.07.2007