è l'alba di domenica
Ο παλιός φωνόγραφος
πάνω στο τραπέζι
άρχισε να παίζει
μες στη σιγαλιά
Κι η καρδιά σου έλιωσε
κι έγινε ένα δάκρυ
στων ματιών την άκρη
σα δροσοσταλιά
Ξημερώνει Κυριακή
μη μου λυπάσαι
Έιναι όμορφη η ζωή
να το θυμάσαι
Ο παλιός φωνόγραφος
πάνω στο τραπέζι
έπαψε να παίζει
μέσα στη νυχτιά
Το τραγούδι τέλειωσε
μα η λύπη μένει
σαν ναυαγισμένη
στη θολή ματιά
il vecchio fonografo
sul tavolo
ha cominciato a suonare
in mezzo al silenzio
e il tuo cuore si illumino’
e divenne una lacrima
sulla punta dei tuoi occhi
come una goccia di rugiada
é l'alba di domenica
non essere triste
la vita è meravigliosa
ricordatelo
Il vecchio fonografo
sul tavolo
smise di suonare
nel cuore della notte
La canzone è finita
ma il dolore rimane
come annegato
tra gli occhi velati
Alessio Miranda © 30.07.2007