Ay doğmadan gece oldu
Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι
το σκοτάδι είναι βαθύ
κι όμως ένα παλληκάρι
δεν μπορεί να κοιμηθεί
Άραγε τι περιμένει
απ’ το βράδυ ως το πρωί
στο στενό το παραθύρι
που φωτίζει με κερί
Πόρτα ανοίγει πόρτα κλείνει
με βαρύ αναστεναγμό
ας μπορούσα να μαντέψω
της καρδιάς του τον καημό
Ay doğmadan gece oldu
Zifiri bir karanlık bastı
Ama genç bir delikanlı
Uykuya dalamıyor
Acaba ne bekliyordur
Akşamdan sabaha kadar
Mumla aydınlatılmış
Dar pencerenin başında
Kapıyı açıp kapıyor
Derin içini çekiyor
Keşke anlayabilsem
Kalbinin ağrısını
Hakan © 27.03.2004