Noaptea la aeroport
Η νύχτα θέλει να πετάξει αλλά της λείπουν τα φτερά η λύπη μου κάνει νερά και πλημμυρίζει το αμάξι Τα φώτα μου αναβοσβήνω κι η πόλη τόσο δοτική σαν ρήμα στην παθητική που δε θα μάθω να το κλίνω Η νύχτα θέλει να πετάξει και μπαίνω στο Ελληνικό μ’ ένα προαίσθημα κακό σαν τον αδιάβαστο στην τάξη Αφίξεις και αναχωρήσεις και φώτα εκτυφλωτικά εδώ μαθαίνεις μυστικά που δεν τα λένε στις ειδήσεις Ο κόσμος πίνει και καπνίζει στην αίθουσα αναμονής κι είμαι στο πλήθος ο κανείς που τ’ όνομά του το κερδίζει Καφές ζεστός και άσος σκέτος δύο η ώρα της νυχτός είμαι σε όλα ανοιχτός κι απογειώνομαι καθέτως Ραντάρ κανένα δε με πιάνει στην πτήση μου τη μαγική γράφω στης νύχτας το χαρτί με συμπαθητική μελάνη Αφίξεις και αναχωρήσεις και φώτα εκτυφλωτικά εδώ μαθαίνεις μυστικά που δεν τα λένε στις ειδήσεις		Noaptea vrea sa zboare Dar ii lipsesc aripile Tristetea devine apa Si-mi inunda masina. Farurile se aprind si se sting In orasul atat de ostil, Ca verbul la diateza pasiva, Ce nu stiu sa-l conjug. Noaptea vrea sa zboare, Eu intru in aeroport Cu un presentiment rau Ca elevul nepregatit in clasa. Decolari si aterizari, Lumini orbitoare, Aici afli secrete Ce nu se spun la stiri. Lumea bea si fumeaza In sala de asteptare, Ma simt un anonim In multimea din jur. Cafea calda si tutun La ora doua noaptea, Devin mai maleabil Si decolez pe verticala. Nici un radar nu ma prinde In cursa mea magica, Noptii ii scriu un mesaj Cu cerneala simpatica. Decolari si aterizari, Lumini orbitoare, Aici afli secrete Ce nu se spun la stiri.
Daniela Petreus © 28.08.2007

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info