Oko ponoci (Thanos Petrelis)
Ναι θυμήσου τι έλεγαν για μας
παροιμιώδης έρωτας
κι αγάπη που όλοι θα `θελαν να νιώσουν
πως εμείς λοιπόν φτάσαμε εδώ
αλλού εσύ κι αλλού εγώ
κι έγιν’ αυτό που να μη γίνει ευχόσουν.
Μεσάνυχτα και κάτι
σκοτώθηκε η αγάπη
με κόκκινο περνάει
ο εγωισμός και πάει
χωρίζουμε μωρό μου
το κρίμα στο λαιμό μου
θα `χω γιατί σ’ αγαπώ.
Μεσάνυχτα και κάτι
σκοτώθηκε η αγάπη
στην άσφαλτο πεσμένη
η σχέση αυτή πεθαίνει
σ’ αυτό το σταυροδρόμι
δε φτάνει μια συγγνώμη
ν’ αποτρέψει το κακό.
Ναι όλοι μιλούσανε για μας
ζήλευαν πόσο μ’αγαπας
και πόσο ευτυχισμένος αισθανόμουν
μα όταν μας βλέπουν τώρα πια
λεν’ όλοι κρίμα τα παιδιά
συνέβη αυτό που να μη γίνει ευχόμουν
Da, secas se sta rekli su za nasu
cuvenu ljubav
ljubav koju svi zeleli su da osete
mi smo pronasli.
Negde drugo ti, negde drugo ja
desilo se ono sto nismo ni pomisljali.
Oko ponoci
ubijena je ljubav.
U crvenom prosla je,
sebicnost i otisla
Rastali smo se milo moje.
Gorcina u mom grlu
ostace jer te volim.
Oko ponoci
ubijena je ljubav.
Na srusenom putu
ova veza umire
U ovoj zagonetki
ne postoji izvinjenje
da ponisti lose.
Da, svi pricali su za nas
ljubomorni koliko si me volela
i koliko srecni bili smo.
Ali kada nas sada vide
kazu da se zlocin nevinima
desi kako nisu mogli ni da pomisle
jasminica, Jasmina © 28.08.2007