Volim te (Γιάννης Μπέκας)
Είναι πρωί και το όνειρό μου αργοσβήνει σε ένα κενό πάλι σε λίγο θα βρεθώ απ’ το ατίθασο κορμί σου μου `χει μείνει μόνο το σχήμα σου στου πάθους το βυθό Θέλω να κλάψω και τα δάκρυα να αφήσω να πλημμυρίσουν της φυγής σου τη γραμμή να σου φωνάξω σ’ αγαπώ γύρισε πίσω ο χωρισμός είναι μια δύσκολη στιγμή Μα που να πω το σ’ αγαπώ χωρίς εσένα τα λόγια μοιάζουν άδεια τρένα αραγμένα είναι η αγάπη σου μισή κι είσαι η αρρώστια μου εσύ που με σκοτώνει λίγο λίγο κάθε μέρα Όλες οι σκέψεις στο μυαλό μου στριμωγμένες μόνο εσύ μένεις ανάμνηση νωπή φωτογραφίες απ’ το χθες ξεθωριασμένες όλα τα όνειρα που κάναμε μαζί Μα που να πω το σ’ αγαπώ χωρίς εσένα τα λόγια μοιάζουν άδεια τρένα αραγμένα είναι η αγάπη σου μισή κι είσαι η αρρώστια μου εσύ που με σκοτώνει λίγο λίγο κάθε μέρα		Jutro je i san moj se polako gasi u jednoj praznini opet ću se naći od neukrotivog tela tvog ostao je samo obris u dubini duše Hoću da plačem i suze da pustim da poplave put kojim odlaziš da ti viknem vrati se rastanak je jedan težak trenutak Ali kome da kažem volim te kad nema tebe reči liče na poređane prazne vagone tvoja je ljubav, polovična i ti si bolest moja koja me ubija malo po malo svakog dana Sve misli su mi natrpane u glavi samo si ti ostala kao sveža uspomena izbledele fotografije iz prošlosti sve što smo sanjali zajedno Ali kome da kažem volim te kad nema tebe reči liče na poređane prazne vagone tvoja je ljubav, polovična i ti si bolest moja koja me ubija malo po malo svakog dana
Sergioserbia © 28.08.2007

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info