Con le anime perse (M. Eleftheriou)
Αυτοί που ζουν μεσοστρατίς σημαδεμένοι εκ γενετής στον ουρανό να βλέπουν μόνο τ’ όραμά τους, ζήσανε πάντοτε αφανείς γιατί σε μέτρησε κανείς πόσα μαχαίρια έχουν μέσα στην καρδιά τους. Με τις χαμένες τις ψυχές που κάνουν φίλους τις οχιές εγώ μ’ αυτούς κάποια στιγμή θα περπατήσω. Γιατί στη λάσπη που πατούν φυτρώνουν τ’ άστρα από παντού κι είναι ό,τι θέλω στη ζωή να προσκυνήσω. Μου’ πες κι εσύ πολλές φορές μη βλέπω ξένες συμφορές γιατί σταυρώνω τη ζωή μου σ’ ένα βράχο μα αν είναι κάποιος να χαθεί με συμβουλές δε θα σωθεί ούτε κι αν πει σαν προσευχή το Υπερμάχω.		Quelli che vivono in mezzo alla strada segnati fin dalla nascita a vedere nel cielo solo le loro visioni, vissero sempre invisibili poiché nessuno ha mai contato quanti coltelli hanno confitti nel cuore. Con le anime perse che si fanno amiche le vipere anch'io con loro un giorno o l'altro camminerò. Perché nel fango che calpestano d'ogni dove germinano stelle l'unica cosa che nella vita io intenda riverire. Tante volte anche tu mi hai chiesto se non sogno strane disgrazie perché crocifiggo la mia vita sopra una roccia ma se qualcuno deve perdersi non si salverà coi buoni consigli nemmeno se per pregare recita l' Angelo Custode.
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 22.09.2007

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info