I primi e i secondi (N. Gatsos)
Στο χώμα τούτο το σκληρό που `ναι η βροχή αγγέλων δάκρυ
ποτέ δεν είχαμε νερό κι αλαφιασμένοι σε μιαν άκρη
αρχίζαμε μονομαχία με τα στοιχειά και τα στοιχεία
Έτσι περπάταγε η ζωή πότε στραβά και πότε ίσια
μέσ’ απ’ του κόσμου τη βουή να πάει γραμμή για τα Ηλύσια
μ’ αίμα ραντίζοντας και σκόνη το παθιασμένο της βαγόνι
Θεε μου γιατί γιατί γιατί κείνοι που σκύβουν το κεφάλι
και τεμενάδες κάνουν πάλι στον τύραννο και στον προδότη
Θεε μου γιατί γιατί γιατί να `ρχονται κείνοι πάντα πρώτοι
κι εμείς οι αγνοί κι ελεύτεροι να `μαστε πάντα δεύτεροι;
In questa terra dura dove la pioggia è pianto di angeli
mai avemmo acqua e impauriti in un angolo
soli davamo battaglia agli elementi e agli elementi
Così andava la vita quando storta quando dritta
perché dal frastuono del mondo dritto agli Elisi andasse
versando sangue e polvere il vagone delle passioni
Dio mio perché perché perché quelli che piegano il capo
e ancora fanno riverenze al tiranno e al traditore
Dio mio perché perché perché arrivano costoro sempre primi
e noi che siamo puri e liberi restiamo sempre secondi ?
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 04.11.2007