Bizarre Feast
Χόρεψα μόνος μου ό,τι ονειρεύτηκα ζωή παράξενη πάντα σε δέχτηκα πρόποση επίσημη σ’ όλα τα ψεύτικα παράξενη γιορτή Σε ό,τι δέθηκα κι ύστερα χώρισα σ’ ό,τι αγάπησα κι ό,τι δεν μπόρεσα σ’ ό,τι αρνήθηκα και σ’ ό,τι δώρισα παράξενη γιορτή Με γλυκό κουταλιού και στη θλίψη δωμάτιου παλιού μάνα εγώ θα σε δω όλα χάθηκαν κι όλα είναι εδώ Ένα μονόλογο στο τζάμι έγραψα ύστερα γέλασα, τα δάκρυα έβαψα χρόνια που σώθηκαν, χρόνια που έθαψα παράξενη γιορτή Παίρνει ο άνεμος μέρες και θύμησες κι εσένα που έφυγες και δε με φίλησες ένα φθινόπωρο σαν στάχυ λύγισες παράξενη γιορτή		I've danced alone what I've dreamt of bizarre life,I've always accepted you official toast to everything fraud Bizarre feast To what I've been bonded to and later parted to what I've loved and to what I didn't manage to what I've declined and to what I've given away Bizarre feast With home made dessert and in an old room's sorrow I will see you,mother everything's gone while everything's right here I wrote a monologue on the window then I laughed,I painted the tears years that have run out,years that I've burried Bizarre feast The wind takes away days and memories and you,the one that left without kissing me Some autumn you bowed as if you were a wheat Bizarre feast
Lalabel © 07.11.2007

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info