Mari
Θάλασσες, μέσα στα μάτια σου θάλασσες
και με ταξίδευες, σαν το καράβι κι έλεγες:
Θα σ’ αγαπώ με τα καλοκαίρια
με τρικυμίες και με βροχές
με μαξιλάρι τα δυο μου χέρια
θα ονειρεύεσαι ό,τι θες
Ένα ποτήρι θάνατο θα πιω, απόψε να μεθύσω
Τα καλοκαίρια πες μου πώς μπορώ
μονάχη* μου να ζήσω
Ένα ποτήρι θάνατο θα πιω απόψε να μεθύσω
σε μονοπάτι αδιάβατο θα βγω,
θα βγω να σε ζητήσω
*Μητροπάνος: μονάχος
Θάλασσες, μέσα στα μάτια σου θάλασσες
και με ταξίδευες, σαν το καράβι κι έλεγες:
Θα σ’ αγαπώ, μη μου συννεφιάζεις
σαν αμαρτία και σαν γιορτή
Μάθε στα μάτια μου να διαβάζεις
όσα** με λόγια δε σου `χω πει
**Μητροπάνος: ό,τι
mari, tra i tuoi occhi mari
e mi trasportavi, come una nave e dicevi:
Ti amerò con le estati
con le tempeste e con le piogge
con le tue due mani come cuscino
sognerai ciò che vuoi
Berrò un bicchiere di morte, per ubriacarmi questa sera.
d'Estate, dimmi, come posso
vivere da sola*
Berrò un bicchiere di morte, per ubriacarmi questa sera.
Mi incamminerò per un sentiero infinito
mi incamminerò per cercarti.
*[Mitropanos: solo]
Mari, tra i tuoi occhi mari
e mi trasportavi, come una nave e dicevi:
Ti amerò, non rannuvolarti
come il peccato e la festa
Impara a leggere i miei occhi
quanto** non ti ho detto con le parole
**[Mitropanos: ciò che]
Alessio Miranda © 13.12.2007