Never again
Σαν μικρά παιδιά τα χρόνια τα χεράκια ανοίγουν με τυλίγουν
σε μια νύχτα μεγαλώνουν νιάτα που παλιώνουν πριν να φύγουν
κι ό,τι περνά πια ποτέ ποτέ
θα μεγαλώσω και μαζί μου θα πάρω ό,τι είχα να δώσω
για ποια χαρά, ποια χαμένη χαρά πάλι θα μετανιώσω
Ποτέ, πια ποτέ, χαρά μου, ποτέ ξανά
αυτά που πονέσαν ποτέ
δε θα γυρίσουν ξανά ποτέ, πια ποτέ
Κι εκείνα που φύγαν, ποτέ ξανά
κι αυτά που θα `ρθουνε ποιανού ζωή θα γίνουνε
Όσα ζω θα με νικήσουν τα κεριά θα σβήσουν, θα ξεφύγουν
κι οι αναμνήσεις σαν διαρρήκτες χρόνια ανοίγουν
μπρος τα μάτια μου άλλα μάτια σμίγουν
και το ξέρω πως ξανά ποτέ, ποτέ, ποτέ
Ποτέ, πια ποτέ, χαρά μου, ποτέ ξανά
αυτά που πονέσαν ποτέ
δε θα γυρίσουν ξανά ποτέ, πια ποτέ
Κι εκείνα που φύγαν, ποτέ ξανά
κι αυτά που θα `ρθουνε ποιανού ζωή θα γίνουνε
In one night it grows,
the youth which becomes old before it leaves.
And everything that passes never again never.
I will grow up and with me I'll take all that I had to give,
for what joy, for what lost joy will I be sorry again?
Never, never again, my joy, never again
those that hurted never
they won't came back never, never again.
And those that left, never again
and those that will come whose life will they become?
Everything I live will defeat me the candles will blow out, they will escape
and memories like burglars open years
in front of my eyes other eyes meet and come together
and I know that never again, never, never
Never, never again, my joy, never again
those that hurted never
they won't came back never, never again.
And those that left, never again
and those that will come whose life will they become?
Niki-SPQRUS © 08.11.2002