Koja žrtva (Makropoulos)
Όταν πέφτει η νύχτα και σωπαίνουν τα πουλιά βλέπω τη μορφή σου στ’ουρανού την αγκαλιά Αναμνήσεις τρέχουν στο μυαλό μου μιας ζωής κόπηκα στα δύο μονομιάς σε ουρανό και γη Ποια θυσία θα σε φέρει πίσω να σε νιώσω έστω μια στιγμή ποια θυσία και θα γονατίσω σώμα και ψυχή ποια θυσία θα σε φέρει πίσω να σ’αγγίξω έστω μια στιγμή ποια θυσία και με μιας θα σβήσω σώμα και ψυχή Πες μου πως ν’αντέξω στο παρόν είμαι απών ας γυρνούσαν Θεέ μου οι στιγμές στο παρελθόν πόσες σκέψεις τρέχουν στη γλυκιά σου τη μορφή κόπηκα στα δύο μονομιάς σε ουρανό και γη Ποια θυσία θα σε φέρει πίσω να σε νιώσω έστω μια στιγμή ποια θυσία και θα γονατίσω σώμα και ψυχή ποια θυσία θα σε φέρει πίσω να σ’αγγίξω έστω μια στιγμή ποια θυσία και με μιας θα σβήσω σώμα και ψυχή		Kad noć padne i utihnu ptice vidim tvoj lik u naručju neba sećanja na ceo život redjaju se u mojim mislima odjednom sam se prepolovio, na nebo i zemlju Koja će te žrtva vratiti bar na tren da te osetim koja žrtva i predaću telo i dušu Koja će te žrtva vratiti bar na tren da te dodirnem koja žrtva, i istog momenta ugasiću telo i dušu Kaži mi kako da izdržim u sadašnjosti, nisam tu nek se vrate, Bože, trenuci u prošlost koliko samo misli juri ka tvom slatkom liku prepolovio sam se odjednom, na nebo i zemlju Koja će te žrtva vratiti bar na jedan tren da te osetim koja žrtva i predaću telo i dušu Koja će te žrtva vratiti bar na tren da te dodirnem koja žrtva, i istog momenta ugasiću telo i dušu
neraidaBGD, Ivana © 26.12.2007

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info