Atina (Γιώργος Νταλάρας)
Ξέρω μια πόλη που η άσφαλτος καίει και δέντρου σκιά δε θα βρεις μεγάλη ιστορία προγόνοι σπουδαίοι λυχνάρι και τάφος της γης Θυμίζεις Αθήνα γυναίκα που κλαίει γιατί δεν τη θέλει κανείς Αθήνα Αθήνα πεθαίνω μαζί σου πεθαίνεις μαζί μου κι εσύ Ξέρω μια πόλη στη νέα Σαχάρα μια έρημο όλο μπετό οι ξένοι οι στόλοι λαθραία τσιγάρα παιδιά που δεν ξέρουν κρυφτό Θυμίζεις Αθήνα γυναίκα που κλαίει γιατί δεν τη θέλει κανείς Αθήνα Αθήνα πεθαίνω μαζί σου πεθαίνεις μαζί μου κι εσύ Ξέρω μια πόλη στη γη της Αβύσσου κουρσάρων κι ανέμων νησί στης Πλάκας τους δρόμους πουλάς το κορμί σου για ένα ποτήρι κρασί Θυμίζεις Αθήνα γυναίκα που κλαίει γιατί δεν τη θέλει κανείς Αθήνα Αθήνα πεθαίνω μαζί σου πεθαίνεις μαζί μου κι εσύ		Znam jedan grad gde asfalt gori i hladovinu drveta ne možeš da nađeš slavna istorija, preci čuveni svetiljka i grob na zemlji Podsećaš Atina, na ženu koja plače jer je niko ne želi Atina, Atina umirem za tobom umireš i ti, sa mnom Znam jedan grad u novoj Sahari jednu pustinju od betona strane flote, švercovane cigare deca koja se ne igraju žmurke Podsećaš Atina, na ženu koja plače jer je niko ne želi Atina, Atina umirem za tobom umireš i ti, sa mnom Znam jedan grad u zemlji beskraja od gusara i ostrva vetrova gde na ulicama Plake, prodaješ telo svoje za jednu čašu vina Podsećaš Atina, na ženu koja plače jer je niko ne želi Atina, Atina umirem za tobom umireš i ti, sa mnom
Sergioserbia © 01.01.2008

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info