Slika zime (Pix Lax)
Απ’ το παράθυρο έρχεται η εικόνα του χειμώνα βροχή που πέφτει δέντρα που λυγίζουν στο βοριά και συ σκυμμένος πάντα εδώ με χέρια ματωμένα συζήτηση αρχινάς με τον καθρέφτη σιωπηλά Γύρω σου κάποιες κίτρινες παλιές φωτογραφίες την εποχή που ήσουνα παιδί Το ραδιόφωνο απ’ τα χρόνια του 50 στη μοναξιά σου παρηγοριάς φωνή Τι σου `δωσε η ζωή καλό για να θυμάσαι σε πότισε με χάπια ηδονής Παραμυθένια χρώματα και γεύσεις του θανάτου σε κάθε βήμα σου, σε κάθε σου πνοή Τώρα ο καθρέφτης έμεινε μονάχος μάρτυράς σου σύμμαχος με τ’ άθλια τα χρόνια που μισείς Σ’ ένα τασάκι βρίσκονται σβησμένα τ’ όνειρά σου σ’ ένα μπουκάλι με ποτό η ίδια σου η ζωή		S prozora dopire slika zime kiša što pada, drveće što se na severcu povija i ti pognute glave, uvek tu, krvavih ruku razgovor započinješ s ogledalom tiho Oko tebe neke žute, stare fotografije iz perioda kad si bio dete radio iz pedesetih u tvojoj samoći glas utehe Šta ti je život lepo dao, da pamtiš zalio te je pilulama uživanja bajkovite boje i ukusi smrti na svakom tvom koraku, u svakom tvom dahu Sada je ogledalo ostalo jedini tvoj svedok saveznik mučnih godina koje mrziš U jednoj se piksli nalaze tvoji ugašeni snovi u jednoj flaši pića tvoj život
neraidaBGD, Ivana © 11.03.2008

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info