The room
Στο δωμάτιο αυτό
που έζησα μαζί σου
στο δωμάτιο αυτό
ομίχλη πέφτει
στο δωμάτιο αυτό
έγινα η τροφή μιας σκιάς.
Στο δωμάτιο αυτό
ο χρόνος δεν υπάρχει
στο δωμάτιο αυτό
έφτασα στην τρέλα
στο δωμάτιο αυτό
δάκρυσαν κι οι πέτρες τελικά.
Το δωμάτιο αυτό θα ξέρει μόνο
πως έφτασα γυμνός στον πόνο
το δωμάτιο αυτό θα ξέρει μόνο
ό, τι δε φαντάστηκες ποτέ.
Τώρα που θα βρεθούμε θα γελάω
για διάφορα και άσχετα θα σου μιλάω
όμορφα ψέματα θα βρω
και δε θα καταλάβεις ούτε μια στιγμή
ότι πονάω.
Το δωμάτιο αυτό θα ξέρει μόνο
πως έφτασα γυμνός στον πόνο
το δωμάτιο αυτό θα ξέρει μόνο
ό, τι δε φαντάστηκες ποτέ.
Στο δωμάτιο αυτό
που χτύπησα στους τοίχους
στο δωμάτιο αυτό
οι φίλοι δεν περνάνε
στο δωμάτιο αυτό
είμαι ξεχασμένος ναυαγός.
This room
where i lived with you
in this room
there’s fog
in this room
I became the aliment of a shadow.
In this room
time doesn’t exist
in this room
I reach into madness
in this room
the stones cried too.
Only this room will know
that I reached naked into pain
only this room will know
what you never imagined.
Now that we'll meet each other I’ll laugh
for different and insignificant thing I’ll talk to you
I’ll find beautiful lies
and you won’t understand, not even for a moment
that I suffer.
Only this room will know
that I reached naked into pain
only this room will know
what you never imagined.
In this room
where I hit the walls
in this room
the friends don't come
in this room
i'm a forgotten castaway.
maria_gr © 11.03.2008