Een zee
Ο δρόμος έφερνε στη θάλασσα
μες απ’ τα κόκκινα γεράνια σου
και στης αυλής τα λευκά ακροκέραμα
έγγραφες τ’ όνομά σου
πάνω στους άσπρους τοίχους του ανέμου
που το `παιρνε και το `ριχνε
στο πέλαγος
κι έπιανα εγώ το μήνυμά σου
μέσα από τα εφτά ψηφία σου.
De weg leidde naar de zee
temidden van je rode geraniums
en de witte tegels aan de rand van je tuin
Je schreef je naam
bovenop de witte muren van de wind;
de wind nam hem mee en wierp hem
in de wijde zee
Ik greep je bericht doorheen je zeven letters
die op het ritme van de golven dansten.
renehaentjens © 18.03.2008