Echo van de dood
Έτσι ήταν
και σηκώθηκε άνεμος καυτός
Ιουλιανός
που όργωσε τα νερά
κι έλιωσε τη φωνή μου.
Κοίταξα μέσα στα μάτια σου
βαθιά μέσα στα μάτια μου
κόκκινο λουλούδι σε σχισμή μαύρου βράχου
μοναχικού στο πέλαγος
και γύρω να πλαταίνει ο άνεμος
σε ηχώ θανάτου.
Zo was het:
een bijtende juliwind
stak op
die de wateren doorploegt
en mijn stem oplost;
Ik keek diep in je ogen,
heel diep in mijn ogen
een rode bloem in een spleetje van een zwarte rots
op z'n eentje midden in de zee
De wind waait er breed omheen
met de echo van de dood.
renehaentjens © 18.03.2008