Marina
Δώσε μου δυόσμο να μυρίσω, λουίζα και βασιλικό, μαζί μ’ αυτά να σε φιλήσω, και τι να πρωτοθυμηθώ Τη βρύση με τα περιστέρια, των αρχαγγέλων το σπαθί, το περιβόλι με τ’ αστέρια, και το πηγάδι το βαθύ Τις νύχτες που σε σεργιανούσα, στην άλλη άκρη τ’ ουρανού και ν’ ανεβαίνεις σε θωρούσα, σαν αδελφή του αυγερινού Μαρίνα πράσινο μου αστέρι Μαρίνα φως του αυγερινού Μαρίνα μου άγριο περιστέρι και κρίνο του καλοκαιριού		Dammi della menta da odorare, erba luisa e basilico così che con loro ti possa baciare e che possa ricordarmi per prima cosa La sorgente con le colombe la spada degli arcangeli il giardino con le stelle e il pozzo profondo Le notti che ti portai a spasso, sull’altra sponda del cielo e ti osservai salire come sorella di Venere Marina mia stella verde Marina luce di Venere Marina mia colomba selvatica E giglio d’estate
Alessio Miranda © 30.12.2004

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info