Bright star
Θα ‘θελα να ‘μουν ένα χρώμα του Πικάσο,
μια οργισμένη ματιά του Καζαντζάκη,
στο Βατερλό μια νύχτα να περάσω,
να ‘μουν μια νότα μαγική του Χατζιδάκι.
Να ‘μουν κερί στο τραπέζι του Σεφέρη
στην Ανδρομέδα του να ήμουν μια αράδα
και η ματιά του Καββαδία όταν φέρνει
όλες τις χώρες του κόσμου στην Ελλάδα.
Θα ‘θελα να ‘μουν ένα φωτεινό αστέρι
για να φωτίσω των ανθρώπων το σκοτάδι,
όταν με αίμα γεμίζουν το ένα χέρι
και με το άλλο το σταυρό κάνουν το βράδυ…
Θα ‘θελα να ‘μουν ο εραστής της Μόνα Λίζα
και το χαμόγελό της να ‘κλεβα τα βράδυ,
θα ‘θελα να ‘μουν του Τσε ένα μαχαίρι
στην ιστορία ν’ αφήσω ένα σημάδι.
Θα ‘θελα να ‘μουν μια λέξη του Σωκράτη
σε μία δίκη που κρατάει αιώνια,
του Οδυσσέα ν’ αρπάξω την Ιθάκη
και το ταξίδι να κρατήσει χίλια χρόνια.
Θα ‘θελα να ‘μουν ένα φωτεινό αστέρι
για να φωτίσω των ανθρώπων το σκοτάδι,
όταν με αίμα γεμίζουν το ένα χέρι
και με το άλλο το σταυρό κάνουν το βράδυ…
I would like to be Picasso’s color,
a wild glance of Kazantzakis.
To pass a night at Waterloo,
I wish I was a magic note of Hatzidakis.
I wish I was a candle on the table of Seferis
I wish I was a line in his Andromeda
and the glance of Kavvadias when he brings
to Greece all the countries of the world.
I would like to be a bright star
in order to light people’s darkness
when they fill with blood the one hand
and with the other they make their cross at night…
I would like to be Mona Lisa’s lover
and to steal her smile in the night.
I would like to be a knife of Che
to leave a trace in history.
I would like to be a word of Socrates
in a trial which lasts eternally.
To take Odysseus’s Ithaca
and the trip to last for thousands of years.
I would like to be a bright star
in order to light people’s darkness
when they fill with blood the one hand
and with the other they make their cross at night… (x4)
maria_gr © 20.03.2008