Eilen illalla
Θα `ρθεις μια νύχτα βροχερή
κάποιο Σαββάτο βράδυ
και θα φανείς σαν αστραπή
που σκίζει το σκοτάδι
Θα `ναι η φωνή σου δροσερή
τα μάτια σου θα λάμπουν
στ’ αυτιά μου σαν καμπάνες μακρινές
τα λόγια σου θα φτάνουν
Σ’ ένα δωμάτιο γυμνό
θα δώσουμε τα χέρια
και εκατομμύρια φωνές
θα γίνουνε τ’ αστέρια
Χτες βράδυ δεν κοιμήθηκα
κι έκατσα να σου γράψω.
και μολυβιά δεν τράβηξα
δίχως ν’ αναστενάξω
Tulet jonain yönä sateisena
jonain lauantai-iltana
ja näytät salamalta
joka lävistää pimeyden
Äänesi on viileä
silmäsi loistavat
korviini kuin kellot kaukaiset
sanasi saapuvat
Huoneessa paljaassa
annamme kädet
ja miljooniksi ääniksi
muuttuvat tähdet
Eilen illalla en nukkunut
ja istuin kirjoittamaan.
Enkä kynänvetoakaan tehnyt
ilman huokaamatta
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 26.04.2008