Te ruke (Mitsias)
Ποια χέρια πήραν, πήραν τα κεριά Κι ήρθε ξανά, κι ήρθε ξανά το βράδυ Και δεν μπορεί η παρηγοριά Να μ’ εύρει στο, να μ’ εύρει στο σκοτάδι Αυτά τα χέρια είναι δικά σου Και τα ’χεις στείλει για να με δικάσουν Είναι μαχαίρια που ’χουν τ’ όνομά σου Αυτά τα χέρια, τα χέρια τα δικά σου Ποια χέρια γίναν, γίνανε σπαθιά Χριστέ και Παναγιά μου Κι από το στήθος, στήθος μου βαθιά Θα κόψουν την, θα κόψουν την καρδιά μου Αυτά τα χέρια είναι δικά σου Και τα ’χεις στείλει για να με δικάσουν Είναι μαχαίρια που ’χουν τ’ όνομά σου Αυτά τα χέρια, τα χέρια τα δικά σου		Koje ruke uzeše, uzeše sveće i dodje opet, i dodje opet veče i uteha ne može da me nadje u, u mraku da me nadje Te su ruke tvoje i poslala si ih da mi presude noževi su što imaju tvoje ime te ruke, tvoje ruke Koje ruke postaše, postaše mačevi Isuse i Bogorodice i iz grudi mojih, duboko iz grudi mojih iseći će, iseći će moje srce Te su ruke tvoje i poslala si ih da mi presude noževi su što imaju tvoje ime te ruke, tvoje ruke
neraidaBGD, Ivana © 26.04.2008

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info