Marina
Δώσε μου δυόσμο να μυρίσω,
λουίζα και βασιλικό,
μαζί μ’ αυτά να σε φιλήσω,
και τι να πρωτοθυμηθώ
Τη βρύση με τα περιστέρια,
των αρχαγγέλων το σπαθί,
το περιβόλι με τ’ αστέρια,
και το πηγάδι το βαθύ
Τις νύχτες που σε σεργιανούσα,
στην άλλη άκρη τ’ ουρανού
και ν’ ανεβαίνεις σε θωρούσα,
σαν αδελφή του αυγερινού
Μαρίνα πράσινο μου αστέρι
Μαρίνα φως του αυγερινού
Μαρίνα μου άγριο περιστέρι
και κρίνο του καλοκαιριού
Geef me munt om te geuren,
ijzerkruid en basilicum.
Daarmee kan ik je kussen -
wat zal ik me dan ’t eerst herinneren?
De fontein met de duiven,
het zwaard van de aartsengelen.
De tuin met de sterren
en de diepe bron.
De nachten dat ik met je wandelde
naar de andere kant van de hemel.
Ik bleef kijken tot je opkwam
als zus van de morgenster.
Marina, mijn groene ster
Marina, licht van de morgenster
Mijn Marina wilde duif
En lelie van de zomer.
renehaentjens © 26.04.2008