La bella in bicicletta (O. Elytis)
Το δρόμο πλάι στη θάλασσα
περπάτησα που `κανε κάθε
μέρα η ποδηλάτισσα.
Βρήκα τα φρούτα που `χε
στο πανέρι της, το δαχτυλίδι
που `πεσε απ’ το χέρι της.
Βρήκα το κουδουνάκι και το
σάλι της, τις ρόδες,
το τιμόνι, το πεντάλι της.
Τη ζωνη της, τη βρήκα σε
μιαν άκρη, μια πέτρα διάφανη
που `μοιαζε με δάκρυ.
Τα μάζεψα ένα ένα και τα
κράτησα κι έλεγα πού `ναι
πού `ναι η ποδηλάτισσα.
Την είδα να περνά πάνω
απ’ τα κύματα, την άλλη μέρα
πάνω από τα μνήματα.
Την τρίτη νύχτωσ’ έχασα
τ’ αχνάρια της, στους ουρανούς
άναψαν τα φανάρια της.
La strada lungo il mare
percorsi, la strada che ogni giorno
faceva la bella in bicicletta.
Trovai i frutti che teneva
nel suo paniere, l'anello
caduto dalla sua mano.
Trovai il campanello e il suo
scialle, le ruote,
il manubrio, il suo pedale.
Trovai la sua cintura, trovai un po'
più in là una pietra trasparente
che pareva una lacrima.
Le raccolsi ad una ad una
le tenni in mano e dicevo dov'è
dov'è la bella in bicicletta.
La vidi passare sopra
le onde, il giorno dopo
sopra le tombe.
Il terzo giorno annottò, persi
le sue tracce, nei cieli
si accesero i suoi fanali.
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 01.05.2008