Depuis le quartier
Απ’ τη συνοικία τα λεωφορεία
γέμισαν φανέλες κι αναμμένα μάτια
Σμάρι οι οικοδόμοι μπρος στη δημαρχία
στις γωνιές η νύχτα γίνεται κομμάτια
Κόκκινη πόλη μες στ’ αγιάζι
Βάλε τα ρούχα τα παλιά
Άρχισε να γλυκοχαράζει
στα λασπωμένα σου γιαπιά
Απ’ τη συνοικία μέχρι το λιμάνι
πάνω στους σκυμμένους ώμους του εργάτη
αίμα και τσιμέντο γίνονται χαρμάνι
χτίζεται η ζωή μας, θάνατο γεμάτη
Κόκκινη πόλη μες στ’ αγιάζι
Βάλε τα ρούχα τα παλιά
Άρχισε να γλυκοχαράζει
στα λασπωμένα σου γιαπιά
Depuis le quartier, avant l’aube
Les bus se sont remplis ,
Flanelles ouvrières , et des yeux brûlants
Le marais humain des ouvriers maçons devant la mairie
Dans les coins la nuit se brise en mille morceaux
Vile rouge, abandonnée dans l bise
Mets toi vite tes habits sales de travail
La douce aube se repent
Dans tes chantiers bourbeux
depuis le quartier, jusque le port
sur les épaules courbées de l'ouvrier
du sang et du mortier se mélangent
la vile se bâtie, sous un mélange de la vie et e la mort
Vile rouge, abandonnée dans l bise
Mets toi vite tes habits sales de travail
La douce aube se repent
Dans tes chantiers bourbeux
gerassimos37 © 03.06.2008