Päivä nousee päivä laskee
Ξημερώνει και βραδιάζει
Πάντα στον ίδιο τον σκοπό
φέρτε μου να πιω
το ακριβότερο πιοτό
εγώ πληρώνω τα μάτια π’ αγαπώ
Κι όταν βλέπεις ταβερνιάρη
Να σπάω να παραμιλώ
μη με κατακρίνεις
μη με παίρνεις για τρελό
εγώ πληρώνω τα μάτια π’ αγαπώ
Η καρδιά μου συννεφιάζει
Τρέχουν τα δάκρυα βροχή
σίγουρα θα πάμε
μια και φτάσαμε ως εκεί
Εσύ στο χώμα κι εγώ στη φυλακή
Valkenee ja hämärtyy
aina samalla tavalla,
tuokaa mulle juodakseni
kallein ryyppy,
maksan silmille joita rakastan
Kun näet, tavernanpitäjä,
mun särkevän lautasia ja höpisevän,
älä syytä minua
äläkä pidä hulluna,
maksan silmille joita rakastan
Sydämeni pilvistyy,
kyynelet juoksevat sateena,
varmasti menemme,
kunhan pääsemme sinne,
sinä maan alle ja minä vankilaan
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 20.10.2008