Nasza miłość nie przeminie
Δε με νοιάζει τ’ όνομά μου αν το ξέχασες την καρδιά μου που σου χάρισα αν έχασες Είν’ ανθρώπινα τα λάθη κι ας πονάν’ πολύ ποια ψυχή τέτοιο φαρμάκι θέλει να το πιει Δεν τελειώνει η αγάπη έτσι απλά σε μια στιγμή όλα τα παλιά σου λάθη έχουν ξεχαστεί Έχει χώρο η ζωή μας, χώρο για καινούρια αρχή ένα ρόδο απ’ τ’ αγκάθι κάποτε θα βγει Δε πειράζει σαν με είδες που προσπέρασες και μπροστά απ’ την ψυχή μου έτσι πέρασες Πως θα γέλαγες μαζί μου δε φοβήθηκα και να πιω πικρό φαρμάκι δεν αρνήθηκα Δεν τελειώνει η αγάπη έτσι απλά σε μια στιγμή....		Nic nie szkodzi jeśli imię zapomniałaś me Jeśli serce co ci dałem zapodziałaś je Mylić się jest rzeczą ludzką choć ból sprawia mi Która dusza taką trutkę ma ochotę pić Nasza miłość nie przeminie tak po prostu z dnia na dzień Każde z dawnych twych przewinień już odeszło w cień Znajdzie miejsce nasze życie na początek nowy nasz Spośród cierni róża skrycie chce pokazać twarz Nic nie szkodzi choć mnie widząc wyprzedziłaś mnie Choćby tuż przed moją duszą przeszłaś sobie gdzieś Nawet śmiech twój pełen szyderstw mnie nie przeląkł – cóż Nieraz bardziej gorzką trutkę przyjmowałem już Nasza miłość nie przeminie tak po prostu z dnia na dzień...
EleutheriaPL, Elżbieta Flisak © 28.10.2008

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info