Grèce (Lengo, Lengo)
Στην κυρά μάνα μας μη δίνετε βοήθεια ούτε μαγκούρα στο προσκέφαλο σιμά γιατί θα δέρνει κάθε μέρα τα παιδιά της κι όταν μιλάω θα με λέει αληταρά κι αν δέρνει κάθε που γουστάρει τα παιδιά της θα καταντήσουνε εμπόροι δουλικοί τα νιάτα χάνονται στα βρόμικα σοκάκια για να μετρήσουν με το μπόι τους τη γη Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω πάψε να με κυβερνάς Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω πάψε να με τυραννάς Κι αν θέλω τώρα να ακούγεται η φωνή μου με πιάνει τρόμος από ίσκιους μακρινούς χρυσάφι μοιάζει η συντροφιά σου στη ζωή μου κι η ομορφιά σου μου γιατρεύει τους καημούς ρε μπάρμπα κάτσε να μας πεις μια ιστορία πως ήταν τότες η μανούλα μας παλιά έπεφτε ξύλο σαν γινόταν φασαρία ή σας νανούριζε με χάδια και φιλιά Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω μου σπαράζεις την καρδιά Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω μου πληγώνεις τη χαρά Κι ο μπάρμπας τότε σοβαρεύτηκε λιγάκι τη κούτρα ξύνει και παράγγειλε καφέ η μητέρα είπε ήταν ένα κοριτσάκι που ορφανό μάζευε άνθη σε μπαξέ τ’άνθη στόλιζαν το αγέρωχο κεφάλι μα όταν κοιμόταν πάλι πέφτανε στη γη κι από τα λούλουδα που ο χάρος είχε βάλει εμένα κράτησε να βλέπω τη ζωή Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω μου’χεις φάει την ψυχή Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω φίλοι θα βρεθούμε όλοι μαζί Αυτή παιδιά μου ήταν τότες η μανούλα ο κήπος ύστερα εγέμισε ληστές το κοριτσάκι μας το ντύσανε γριούλα κι απ’τα κουρέλια φαινότανε οι πληγές κι αν μας χτυπάει με μανία και φωνάζει τη βάζουν άλλοι με συμφέροντα πολλά το όνειρο που φεύγει τη τρομάζει να αναζητάει μια χαμένη ελευτεριά Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω μάνα στο καμίνι της φωτιάς Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω μάνα πες μας πάλι τι ζητάς		N'apportez pas d'aide à Madame Notre Mère Ni de bâton près de son chevet Parce qu'elle frappera chaque jour ses enfants Et chaque fois que je parle, elle me traite de voyou Et si elle bat ses enfants chaque fois que ça lui plait Ils seront réduits à de serviles vendeurs La jeunesse se perd dans de sales ruelles Pour mesurer la terre selon leur taille Lengo, Lengo, Lengo, Cesse de me contrôler Lengo, Lengo, Lengo, Cesse de me tourmenter Et si je veux maintenant que ma voix soit entendue Je suis horrifié par des ombres lointaines Ta présence dans ma vie ressemble à de l'or Et ta beauté guérit toutes mes blessures Vieil oncle, assieds toi pour nous raconter une histoire Comment était autrefois dans le temps notre petite mère Quand vous faisiez un bordel, vous receviez la fessée Ou alors elle vous berçait avec des caresses ou des baisers Lengo, Lengo, Lengo, Tu me déchires le cœur Lengo, Lengo, Lengo, Tu me brises la joie Et l'oncle est alors devenu un peu sérieux Il se gratte la tête et a commandé un café La Mère, dit-il, était une petite fille Qui, orpheline, recueillait des fleurs dans un jardin Les fleurs ornaient la tête altière Mais quand elle s'endormait, elles retombaient par terre Et des fleurs que Charon avait semées Il n'en reste que moi pour regarder la vie. Lengo, Lengo, Lengo, Tu as englouti mon âme Lengo, Lengo, Lengo, Nous redeviendrons tous amis Mes enfants, telle était jadis la petite mère Le jardin s'est ensuite rempli de brigands Notre petite s'est transformée en vieille Et à travers ses guenilles sont apparues ses blessures Et si, furieuse, elle nous bat en hurlant C'est les autres, vachement intéressés, qui l'y obligent Le rêve qui fuit la terrorise A la recherche d'une liberté perdue Lengo, Lengo, Lengo, maman, Dans le brasier du feu Lengo, Lengo, Lengo, Dis nous encore ce que tu cherches
www.projethomere.com © 01.11.2008

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info