Huomenna saattavat meidät tappaa
Χαμογελάμε κατά μέσα.
Αυτό το χαμόγελο, το κρύβουμε τώρα.
Παράνομο χαμόγελο, όπως παράνομος έγινε κι ο ήλιος,
παράνομη και η αλήθεια.
Κρύβουμε το χαμόγελο,
όπως κρύβουμε στην τσέπη μας,
τη φωτογραφία της αγαπημένης μας,
όπως κρύβουμε την ιδέα της λευτεριάς,
ανάμεσα στα δυο φύλλα της καρδιάς μας.
Όλοι εδώ πέρα έχουμε έναν ουρανό και το ίδιο χαμόγελο.
Αύριο μπορεί να μας σκοτώσουν. Αυτό το χαμόγελο,
κι αυτόν τον ουρανό, δεν μπορούν να μας τα πάρουν.
Hymyilemme sisäänpäin. Tuon hymyn, sen piilotamme nyt.
Omituinen hymy, kuten omituiseksi muuttui aurinkokin,
omituinen myös totuus. Kätkemme hymyn,
kuten kätkemme taskuumme, valokuvan rakastettumme,
kuten kätkemme ajatuksen vapaudesta, sydämemme syvyyksiin.
Kaikilla meillä täällä on yksi taivas ja sama hymy.
Huomenna saattavat meidät tappaa. Tätä hymyä,
ja tätä taivasta eivät voi meiltä ottaa.
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 21.11.2008