Athens
Αθήνα, πόλη που περνάνε όλοι φίνα, κρησφύγετο για πλούσιους, φτωχούς και μαύρο χρήμα, εδώ θα βρεις ρετσίνα και χοντ ντοκ απ’ την καντίνα, χλιδάτα ρεστοράν, σούσι, μους αλλά και πείνα, Αθήνα, πόλη που περνάνε όλοι φίνα, λατρεύουνε τη μόστρα, το φραπέ και τα κλαρίνα, εδώ θα βρεις σαΐνια με δερμάτινα λουστρίνια και αρτίστες με λαγούρια και λαμέ στα καμαρίνια... Νύχτα στην Αθήνα είναι πάντοτε ωραία, χιλιάδες φώτα, γκόμενες που βγαίνουνε παρέα, στα μαγαζιά ο κόσμος γλεντάει ως τις εννέα κι όταν βγει ο ήλιος παίρνει άδεια απ’ τη σημαία, διάθεση ακμαία και μια βόλτα τελευταία, ζευγάρια αγκαλίτσα στο Λυκαββυτό με θέα... Σε μια πόλη που την πνίγουν κάθε μέρα πιο πολύ, οι γιάπηδες, οι δήθεν κι οι μαλάκες οδηγοί... Μες τον τεκέ αυτής της πόλης που έχω μάθει να ζω, να καταπίνω ότι με πνίγει και να λέω ευχαριστώ... Ψάχνω άλλα λόγια να βρω, μα δεν μπορώ να τα βρω γι’ αυτό έχω μάθει στο κρασί μου να του ρίχνω νερό...{ Χ 2 } Αθήνα, 2004, Κηφισός, τρεις η ώρα το μεσημέρι... Μισή ώρα στο φανάρι κι άλλη μία στο ποτάμι, ξοδεύονται οι μέρες κι η ζωή πάει χαράμι, εμένα δε μου φτάνει, δε μου φτάνει, δε μου φτάνει, γι’ αυτό παραφυλάω σαν τη σφαίρα στη θαλάμη... Η Αθήνα είναι πλάνη, είναι πλεχτάνη, είναι χαρμάνι, Ρώσοι, Αλβανοί, Βούλγαροι, Πόντιοι, Ρουμάνοι, βάζελοι, χανούμια, γαύροι κάτω στο λιμάνι, ροκάδες, κιριλέδες και χιπ χοπ βετεράνοι... Μες τον τεκέ αυτής της πόλης που έχω μάθει να ζω, να καταπίνω ότι με πνίγει και να λέω ευχαριστώ... Ψάχνω άλλα λόγια να βρω, μα δεν μπορώ να τα βρω γι’ αυτό έχω μάθει στο κρασί μου να του ρίχνω νερό...{ Χ 2 } Ξένε καλωσήρθες, εδώ είναι ο παράδεισος, όπως της γυναίκας η ψυχή είναι μια άβυσσος, άβυσσος και δω, ζωή είναι αυτή που κάνω; τρέχω απ’ το πρωί σαν το Βέγγο και δε φτάνω... Ψήνομαι, βράζω στο ζουμί μου όλη τη μέρα, χειρότερη μου μέρα είναι πάντα η Δευτέρα, συνέχεια ονειρεύομαι πως κέρδισα το λόττο και λίγο πριν εισπράξω, ξυπνάω ρε γαμώτο... Γαμώτο έχει κίνηση, γαμώτο έχει πορεία, γαμώτο δε με πήρε στο τηλέφωνο η Μαρία, γαμώ τα λεωφορεία και την κυκλοφορία, γαμώ και τα φανάρια και τι σιντοπειρατεία... Ανοίξ’ τε μου τη πόρτα για να φύγω δεν αντέχω, γιατί σε μια κλωστή από την τρέλα απέχω, να φύγω τώρα θέλω όσο ακόμα είναι νωρίς, εδώ και δέκα χρόνια μπορώ ότι δεν μπορείς... Μες τον τεκέ αυτής της πόλης που έχω μάθει να ζω, να καταπίνω ότι με πνίγει και να λέω ευχαριστώ... Ψάχνω άλλα λόγια να βρω, μα δεν μπορώ να τα βρω γι’ αυτό έχω μάθει στο κρασί μου να του ρίχνω νερό...{ Χ 2 }		Athens, a city where everybody have a good time, hideout for rich men, poor and black money,[*01] here you’ll find retsina [*02] and hot dog from the canteen, luxurious restaurants, sushi, mousse but also hunger, Athens, a city where everybody have a good time, they worship the showing off, frappe [*03] and clarinets, here you’ll find smart [people] with leather shoes and artists with flashy costumes in the dressing rooms… Night in the Athens it’s always nice, thousands of lights, chicks who go out together, in the clubs, people celebrate until nine o’ clock [in the morning] and when the sun comes out they take a day off from the flag [*04], excellent mood and a last walk, couples embraced in Likavittos with view… In a city that they choke it [the city] every day a little bit more, the yuppies, the would-be’s, and the bad drivers… In the opium den of this city where I’ve learned to live, to swallow [*05] everything that chokes me and to say thank you… I look to find more words, but I can’t find them so I’ve learned to add water in my wine… [*06] Athens, 2004, Cephissus [*07], at three o’clock in the noon… Half an hour [waiting] at the traffic lights and another one at the river [Cephissus], they days are spent and life is wasted, it’s not enough for me, it’s not enough, it’s not enough, so I lurch as the bullet in the gun… Athens is a delusion, it’s trap, it’s smoke, Russians, Albanians, Bulgarians, Pontians, Rumanians,”vaselines”, “Turkish women”, “anchovies” down at the port, [*08] rock ‘n roll fans, well-dressed [people] and veterans of hip hop… In the opium den of this city where I’ve learned to live, to swallow everything that chokes me and to say thank you… I look to find more words, but I can’t find them so I’ve learned to add water in my wine… Welcome foreigner, here is paradise, as woman’s soul is an abyss, it’s an abyss here as well, what kind of life am I living? I run from the morning [till the night] like Veggos [*09] and I’m not in time… I roast, I boil in my juice all day long, [*10] my worst day is always Monday, I always dream [imagine] I won the lottery and a little bit before I take the money, damn it, I wake up… Damn there is traffic, damn, there is manifestation, damn, Maria didn’t call me, f**k the buses and the circulation, f**k the traffic lights and the cd piracy… Open the door to go away, I don’t stand it, cause I’m close to madness, now I want to leave as long as it’s still early, the last ten years I can do what you cannot do… In the opium den of this city where I’ve learned to live, to swallow everything that chokes me and to say thank you… I look to find more words, but I can’t find them so I’ve learned to add water in my wine…
maria_gr © 28.11.2008

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info