På Salonikis gränder
Θυμήθηκα τα μέρη μου τα βράδια που γυρνούσα,
στης Σαλονίκης τα στενά, εκεί που τραγουδούσα,
στης Σαλονίκης τα στενά, εκεί που τραγουδούσα.
Εκεί που μ’ αγαπούσανε γλυκιές προσφυγοπούλες,
γαλανομάτες, καστανές και φίνες μοδιστρούλες,
γαλανομάτες, καστανές και φίνες μοδιστρούλες.
Προσφυγοπούλα μου γλυκιά, ξανθιά γαλανομάτα
ξέρεις, για σένα γίνομαι σαράντα δυο κομμάτια,
ξέρεις, για σένα γίνομαι σαράντα δυο κομμάτια.
Jag mindes mina ställen där jag på kvällarna vandrade
på Salonikis gränder, där jag sjöng,
på Salonikis gränder, där jag sjöng.
Där mig älskade ljuvliga flyktninflickor,
blåögon, brunetter och fina sömmerskor,
blåögon, brunetter och fina sömmerskor.
Min flyktningflicka ljuvlig, ljushårig blåöga
vet du, för dig ska jag söndra i förtio två bit,
vet du, för dig ska jag söndra i förtio två bit.
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 28.11.2008