Turhaan, turhaan
Ήταν Δευτέρα χάραμα, ποτέ δε θα ξεχάσω,
ότι μου ήτανε γραφτό, για πάντα να σε χάσω.
Άδικα, άδικα έφυγες μακριά μου,
σκέψου το, σκέψου το, γύρισε κοντά μου.
Τους μαύρους δρόμους τράβηξα, μήπως σε λησμονήσω,
μα δεν ξεχνιέσαι εύκολα, όσο μακριά κι αν ζήσω.
Άδικα, άδικα έφυγες μακριά μου,
σκέψου το, σκέψου το, γύρισε κοντά μου.
Ήταν Δευτέρα αξέχαστη, μόνο για με φτιαγμένη,
μα η καρδιά μου πάντοτε εσένα περιμένει.
Άδικα, άδικα έφυγες μακριά μου,
σκέψου το, σκέψου το, γύρισε κοντά μου.
Oli maanantaiaamu, koskaan en unohda,
että mulle oli kirjoitettu ainiaaksi sinut menettäisin.
Turhaan, turhaan lähdit kauas luotani,
mieti sitä, mieti sitä. palaa luokseni.
Mustia teitä kuljin, ehkä sinut unohtaisin,
mutta et unohdu helposti, kuinka kaukana elänkin.
Turhaan, turhaan lähdit kauas luotani,
mieti sitä, mieti sitä. palaa luokseni.
Oli maanantai unohtumaton, vain mulle tehty,
mutta sydämeni ainiaan sinua odottaa.
Turhaan, turhaan lähdit kauas luotani,
mieti sitä, mieti sitä. palaa luokseni.
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 28.11.2008