Anna mun, anna mun
Δε θέλεις να με παντρευτείς, η φτώχεια σε φοβίζει,
μα έχω προίκα την τιμή, που πιο πολλά αξίζει.
Άσε με, άσε με, να σε λησμονήσω,
άσε με, άσε με, μόνη μου να ζήσω.
Θέλεις να πάρεις πλούσια, με σπίτια και με φράγκα,
μ’ έκανες πέρα επειδή, κοιμάμαι σε παράγκα.
Άσε με, άσε με, να σε λησμονήσω,
άσε με, άσε με, μόνη μου να ζήσω.
Το χρήμα λες πως κυβερνά την εποχή ετούτη,
διώξε εμένα τη φτωχιά κι αγκάλιασε τα πλούτη.
Άσε με, άσε με, να σε λησμονήσω,
άσε με, άσε με, μόνη μου να ζήσω.
Et halua kanssani naimisiin, köyhyys sinua pelottaa,
mutta mulla on myötäjäisenä kunnia, joka on enemmän arvoinen.
Anna mun, anna mun, sinut unohtaa,
anna mun anna mun yksin elää.
Haluat ottaa rikkaan, taloineen ja fyrkkoineen,
minut hylkäsit koska nukun parakissa.
Anna mun, anna mun, sinut unohtaa,
anna mun anna mun yksin elää.
Rahan sanot hallitsevan tänä aikana,
heitä minut köyhä ja syleile rikkautta.
Anna mun, anna mun, sinut unohtaa,
anna mun anna mun yksin elää.
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 28.11.2008