Aluksella valheellisella
Μ’ένα καράβι ψεύτικο
Σε γυάλινα νερά
Και μ’ ένα ναύτη ποιητή
Που ξέμπαρκος γερνάει
Στου Καββαδία τ’ανοιχτά
Θα φύγω μιαν αυγή
Εκεί όπου οι άγγελοι
Χάνουνε τα φτερά τους
Και περπατούν ελεύθεροι
Την τύχη τους να βρουν
Σ’ ένα λιμάνι ψεύτικο
Σε χάρτινη στεριά
Με μαγαζιά ολομέταξα
Γεμάτα ναυαγούς
Θα δέσω το καράβι μου
Μη μου το πάρει η γης
Aluksella valheellisella
lasisessa vedessä
ja merimiehenä runoilija
joka irti laiturista ikääntyy
Kavadian vesillä
Lähden jonakin aamuna
Sinne missä enkelit
hukkaavat siipensä
ja kävelevät vapaina
onnensa löytääkseen
Johonkin satamaan valheelliseen
paperiselle mantereelle
jossa kaupat kokosilkkisiä
täynnä merihätäisiä
sinne sidon alukseni
ettei vie sitä maa
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 28.11.2008