And if my dream quenched like shadow
Κι αν έσβησε σαν ίσκιος τ’ όνειρό μου,
κι αν έχασα για πάντα τη χαρά,
κι αν σέρνομαι στ’ ακάθαρτα του δρόμου,
πουλάκι με σπασμένα τα φτερά∙
Κι αν έχει, πριν ανοίξει, το λουλούδι
στον κήπο της καρδιάς μου μαραθεί,
το λεύτερο που εσκέφτηκα τραγούδι
κι αν ξέρω πως ποτέ δε θα ειπωθεί∙
Κι αν έθαψα την ίδια τη ζωή μου
βαθιά μέσα στον πόνο που πονώ,
καθάρια πως ταράζεται η ψυχή μου
σαν βλέπω το μεγάλο ουρανό∙
Η θάλασσα σαν έρχεται μεγάλη
και ογραίνοντας την άμμο το πρωί
μου λέει για κάποιο γνώριμο ακρογιάλι,
μου λέει για κάποια που ’ζησα ζωή.
And if my dream quenched like shadow,
and if I lost forever the joy,
and if I crawl in dirty streets,
like a bird with broken wings∙
And if the flower, before it opens,
it has withered in my heart's garden,
the free song that I've thought
what if I know that it will never be said∙
And if I buried my own life
deep inside my pain
how does my soul rejoice
when I look at the great sky,
the great sea when it comes,
and wets the sand in the morning,
it talks to me about a known shore,
it talks to me about a life I've lived.
maria_gr © 13.12.2008